Revue luuj stellen zich aan je voor
Elza Vergoossen
Je naam: Elza Vergoossen
Wat is je rol in Ech, Opgehemeldj?
Mien aandeil in dees Revue is neet zoa groat. Deze kieër doon ich allein mit biej de grime. Ich bön al biej de Revue sinds de allerieërste oetveuring, in 1995. Hieël get Revues mitgespeeldj, gezónge, ouch al eerder biej de grime mitgedaon en vanaaf de twieëde Revue in de decorploog. Helaas dit jaor effe neet biej ’t decor. Höb det waal gemis, vinj det ech super leuk om te doon. Vónj nog ein foto van de vaan vanne sjötterie oet “Ech, wiej ’t woor” gemaak aanne handj van ’t auwvermènkes logo. Ouch zoaget huuërtj biej ’t decor.
Van mijn allereerste revue herinner ik me vooral nog…..
– Det weer hieël fel geschmink wore.
– Det ich boere-maedje speeldje oppe bloate veut.
– Det ich ouch ein rol es engel haw mit es tekst: “Sjaam uch, ’t liek hiej waal de Gaza-strook”, det sloog op de rivaliteit tösse Ech en Pej.
– Det weer väör ’t begin vanne väörstèlling allemaol klaor móste zeen en äöver de kleijer eine zwoare, broene toog aan krege om nog neet te verklappe welke rol detse gings spele.
Kun je een leuke anekdote vertellen over de Revue..?
Wis geer det……
– weer in de ieërste jaore vanne Revue in Ech en in Pej speeldje, en det de ganse klómmel nao ein wiekendj waerdje ingepak, verhoes en weer alles opgezatj. Ech, väöl werk!
– de decorploog in de beginjaore ’t decor moogdje make inne sjuur van Café de Witte en det ’t dao ieskawd waas, daonao verhoesde weer nao ein sjuur oppe Slèk, dao woor ’t al neet väöl wermer. Ech, ieskawd!
– ich hieël get sjoan metselwerk höb gevèrf want in eeder Revue zoot waal ein muurke of ein pilaerke. Ech, vakwerk!
– de hal van Mourik (wo weer ouch ein aantal Revues höbbe gespeeldj) altied ieërs gevaeg mos, twieë cm. dik de zandj en staof. Al vaegendj zoogse gein handj väör uig. Ech, staofvriej daonao!
– weer nao meneer Rieter ginge om research te doon väör “Ech, wie se bös”, det bezeuk woor ein belaeving op zich.
Meest genante Revue-moment..?
Nae, die höb ich neet.
Of, jaowaal toch. Ich ging nao de Gamma om te vraoge väör spiekes, van die wigskes väör onger de bühn, zoadet de plate neet sjuve. Kiek dae jóng biej de Gamma mich waal zoa raar aan. Hae wis biej God neet wo ich ’t äöver haw. Die huitjes hawwe ze dus ouch neet.
Ich nao de Hubo en ich dach “maak noe mer neet dezelfde fout, kieke ze dich dalik weer zoa raar aan”. Ich nao bönne, gevraog väör huitjes inne vorm van eine driehook, nuuëdig väör …… “. Zaet dae verkuiper “…. Oh, doe bedoels spiekes, wieväöl móts se der höbbe?”.
